Miód to naturalny antybiotyk

Jego skład bywa zróżnicowany, w zależności od tego z czego powstaje. Jednak zawsze posiada mnóstwo witamin, minerałów i jest skarbnicą cennych dla zdrowia związków flawonoidowych i innych substancji czynnych. To właśnie połączenie ich wszystkich składa się na antybiotyczne właściwości miodu.

Skąd się bierze miód

Na początek fakty:

• Pszczoły muszą odwiedzić od 750 tysięcy do nawet 3 milionów kwiatów, aby wyprodukować 1 litr miodu nektarowego.
• Pszczoła żyje około 42 dni.
• Przez całe swoje życie 1 pszczoła produkuje tylko 1 łyżeczkę miodu.

Z pewnością te informacje bardziej uświadamiają nam jak drogocenny jest miód i jak bardzo powinniśmy chronić pszczoły. Miód ceniony był w starożytności zarówno przez Egipcjan, Babilończyków, Chińczyków i inne kultury. Stanowił nawet środek płatniczy. Najstarszy dzban z miodem ma około 5500 lat i odkryto go naterenie Gruzji.

Miód we współczesnej medycynie naturalnej

Miód jest tak ważny we współczesnej medycynie naturalnej, ponieważ:

• Po pierwsze, posiada enzym o nazwie oksydaza glukozy, który jest najważniejszym związkiem, dzięki któremu miód bardzo łatwo sobie radzi z drobnoustrojami chorobotwórczymi. Aby się uaktywnił należy rozcieńczyć miód wodą, byle nie gorącą tylko lekko ciepłą. Taki zabieg zwiększa moc miodu w niszczeniu bakterii i wirusów od 6 do 220 razy.
• Po drugie, zawiera enzymy pochodzące ze śliny pszczół, z których najważniejsze są lizozym i apidycyna, które posiadają właściwości antybiotyczne, m.in. rozpuszczając ściany komórkowe bakterii.
• Ponadto mód zawiera prowitaminę A, witaminę C, witaminy z grupy B, kwas foliowy i szereg pierwiastków takich jak potas, wapń, fosfor, żelazo, krzem, siarka, cynk i inne.
• Przeprowadzone badania kliniczne potwierdzają, iż miód jest nieoceniony w leczeniu chorób dróg oddechowych, w tym zapalenia oskrzeli i płuc, zapalenia gardła, zatok, migdałków podniebiennych i kataru. Bardzo dobrze sobie też radzi z bakteriami niezwykle opornymi na antybiotyki, np. gronkowiec złocisty.
• O leczeniu miodem nie można zapominać podczas epidemii grypy. Z powodzeniem jest stosowany przy leczeniu grzybów drożdżoidalnych Candida Albicans i przeszczepach skóry.

Na rynku mamy kilka rodzajów miodu, ale najlepszą aktywność antybiotyczną ma:

1. miód spadziowy zdrzew iglastych,
2. lipowy i gryczany,
3. miód akacjowy,
4. łąkowo-letni oraz wrzosowy,
5. najsłabiej niszczy drobnoustroje miód rzepakowy.

Nasza rada:

• Szukaj miodu u sprawdzonych dostawców, najlepiej lokalnych pszczelarzy w swojej okolicy. Miód z supermarketu niestety często ma zbyt niską jakość, aby był skuteczny.
• Pamiętaj także, że miód zachowuje najwięcej właściwości antybiotycznych jeżeli jest przechowywany w temperaturze pokojowej i bez dostępu światła.
• Swoje dobroczynne działanie traci w temperaturze powyżej 40%, także herbatę z miodem i cytryną przyrządzaj… uważnie 🙂

Dla przypomnienia, inny naturalny antybiotyk to czosnek! A po nowe wpisy, zapraszamy jeszcze w tym tygodniu.

Do usłyszenia!